มโนมติที่คลาดเคลื่อนทางในวิจัยทางการศึกษา

1. ความนำ
2. การตั้งชื่อเรื่องของโครงการวิจัย
3. สภาพปัญหา ปัญหาการวิจัย คำถามการวิจัย
4. วัตถุประสงค์ของการวิจัย และประโยชน์ที่คาดว่าจะได้รับจาก การวิจัย
5. การเขียนสมมติฐานการวิจัย
6. ข้อตกลงเบื้องต้น (Assumptions)
7. นิยามเชิงปฏิบัติการ (Operational definition)
8. ข้อจำกัดหรือความไม่สมบูรณ์ของการวิจัย (Limitation)
9. การทบทวนวรรณคดีที่เกี่ยวข้อง (Literature review)
10. กรอบการวิจัย (Research framework) กรอบความคิดเชิงทฤษฎี (Theoretical framework) กรอบความคิดในการวิจัย (Conceptual framework)
11. ตัวแปรตาม ตัวแปรอิสระ ตัวแปรเกิน/แทรกซ้อนและตัวแปรเชื่อมโยง/สอดแทรก
12. การวิจัยที่ใช้วิธีการวิจัยเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพร่วมกัน
13. การใช้ผลการวิจัยเชิงคุณภาพไปอ้างอิงสู่ประชากร
14. การเลือกทำวิจัยกับกลุ่มเป้าหมายตามความสนใจหรือความสะดวกส่วนตัวของผู้วิจัย
15. การคำนวณขนาดตัวอย่างด้วยสูตร Yamane (1964) และสูตร Morgan (1970)
16. จำนวนผู้เชี่ยวชาญที่ใช้ในการตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหา (Content validity)
17. การหาความเที่ยง (Reliability) ของแบบสอบถาม
18. การหาค่าความเที่ยงของเครื่องมือทั้งฉบับในกรณีมี Subtest หรือหลายส่วน
19. การรายงานลักษณะการแจกแจงของภูมิหลัง (Background) ของกลุ่มตัวอย่างที่ให้ข้อมูล
20. การสร้างเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยควรยึดธรรมชาติของระดับการวัด (Level of measurement) ของตัวแปรที่ศึกษา
21. จำนวนระดับ (Scale points) และการให้คะแนนของข้อความในมาตรวัดของลิเคิร์ท (Likert-type scales)
22. การแปลผลค่าเฉลี่ยกรณีใช้แบบสอบถามความคิดเห็น
23. ในการวิจัยเชิงสำรวจต้องนำค่าสถิติอ้างอิงสู่ค่าพารามิเตอร์ของประชากรเป้าหมาย
24. ในการเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยของประชากร 2 กลุ่มด้วยการทดสอบแบบสองทาง (Two-tailed test) มีนัยสำคัญทางสถิติแล้ว ขยายความว่ากลุ่มใดมีค่าเฉลี่ยมากกว่ากันโดยพิจารณาค่าเฉลี่ย
25. ข้อมูลทางการศึกษาที่ใช้ในการวิจัยมักเป็นข้อมูลหลายระดับ (Multi-level data) จึงควรใช้การวิเคราะห์พหุระดับ (Multi-level analysis)
26. การอภิปรายผลและข้อเสนอ

คัดลอกมาจาก http://secondary.kku.ac.th/research/res02/misconcept.htm