โอ้ เทศการสอบๆๆ

ถ้าเป็นช่วงนี้ เมื่อ 4 ปีที่แล้ว คงได้อ่านหนังสือหูตูบ อ่านจนไฟล้นก้นไปแล้วครับ อิอิ

แต่ ไหม 4 ปีให้หลัง อาการเดิม ก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมแทนที่อ่านหนังสือหูตูบ กลายเป็นออกข้อสอบ
หูตูบแทน อิอิ พึ่งรู้ว่า ช่วงสอบๆ อาจารย์ก็ยู่งกันอย่างนี้เอง

 

ตอนนั้นคิดว่าใครมัน วุ่นเหมือนคนสอบ เนอะ อ่านแทบเป็นแทบตาย ไม่เคยคิดว่า ข้อสอบเนี้ยมาจากไหน
(มีบ้างคนค้าน ก็มาจากอาจารย์งัย) อิอิ กระบบวนการครับ ต้องออกข้อสอบ เอามาตรวจ (พิมพ์ผิดตรึม) เสร็จแล้วก็ เอา
ไป copy เสร็จแล้วเอาไปจัดชุด พร้อมสอบ เสร็จปู๋บก็เอามาเร่งๆ ตรวจ เพื่อสรุปเกรด อิอิ เป็นกระบวนที่จะเสร็จสิ้น
กับการเป็นอาจารย์แบบไม่ทันตั้งตัว รู้ตัวอีกทีก็หมดไปเทอมหนึ่งละ

 

แต่งัยไอ้ plan ที่จะทำอะไรไม่เห็นมันกระเตื้องเลยละเนี้ย Y Y 
ไม่รู้ไปทำอะไรอยู่ ชีวิต หนอชีวิต ผ่านมา แล้วก้ผ่านไป เร็วเหมือนโกหก

แต่ก้ดีใจอย่างหนึ่ง อิอิ ได้ทำงานที่บ้าน ตื่นขึ้นมา ก็เจอ คุณพ่อ คุรแม่
กลับมาก็เจอ คุณพ่อคุณแม่ ชีวิต เริ่มไม่มีแต่งาน กับงาน แต่มีงานกับครอบครัวไปพร้อมๆกัน
แม้จะเหนื่อยกายมาก แต่ใจกับไม่เหน็ตเหนื่อย เปลี่ยนพลังใจเป็นพลังกาย สู้กันวันใหม่ได้ทุกวัน

เริ่มรู้จักคุณค่าของเวลา ที่เราได้อยู่กับคนที่รักเรา และเรารัก ว่ามันมีความสุขมากขนาดไหน

แม้ ว่า ปัจจัย ที่เรียกว่าเงิน จะลดลง แต่ได้ปัจจัยที่เป็นความสุขคืนมา คุ้มละ ที่เลือกทางนี้ ^^